युरोप पसेपछि



ऊ मलाई युरोपको धाक लगाउँछ,
निभ्न लागेको म भित्रको अागो जगाउँछ,
हो म पक्कै खाडीमा छु,
कर्तव्य बोध पालना गर्दै,
जिन्दगीको लहरे गाडीमा छु ।

ऊ मनको मैलो लुकाएर,
सुकिलो लुगा लगाउँछ,
अाडम्बरी खोल ओडेर,
म भन्दा बढी पसिना बगाउँछ,
ऊ छाती फुलाउँछ अनि सान देखाउँछ ।

गाउँको झुत्रे युरोप पसेपछि,
ऊ ठुलो महलमा बसेपछि,
खै चटक्कै बिर्सिएर चिन्दिन भन्छ ।

दुईचार हँसिलो तस्बिर टाँस्दैमा,
हल्का मुस्कुराएर हाँस्दैमा,
केही पाएकै छौ भन्ने लाग्दैन,
भो किन धाक लगाउँछौ ?
हो पक्कै तिमी धेरै कमाउँछौ
हरेक छुट्टीमा बेहिसाब रमाउँछौ ।

तर पनि
तिमी भित्र रन्किएको आगो
मेरो जस्तै छ,
तिमीले नि मैले जस्तै दुख भोगेको छौ,
हरेक पटक आफ्नो मलिकलाई ढोगेको छौ,
चिन्नेले चिनिसके,
किन्नेले किनिसके,

अब फुर्ती नलगाऊ,

दुईचार हँसिलो तस्बिर टाँस्दैमा,
हल्का मुस्कुराएर हाँस्दैमा,
केही पाएकै छौ भन्ने लाग्दैन,
भो किन धाक लगाउँछौ ?


Share on Google Plus

About Dinesh Lamichhane

आफ्नो परिचय खोज्नको लागी भौतारिरहेको एक आम मान्छे । भाग्यमा भन्दा कर्ममा बिश्वास गर्छु । परिचय सँगै जिवन लाई पनि बुझ्दैछु, र आफुलाई खुशी राख्ने सक्दो कोसिस गरिरहेको हुन्छु । नयाँ नयाँ ठाँउहरु घुम्न धेरै मन पर्छ । अँ कहिले काँहि मनमा लागेजति कुराहरु लेख्ने गर्छु र लेखेको कुराहरु यहि राखेको हुन्छु । हेरेपछी सुझाव दिन नबिर्सनुहोला ।

0 comments:

Post a Comment