केबल उन्को फोनको प्रतीक्षामा !!!!!

.................................................दिनहरु काठमाडौको पश्चिम भित्तामा सुन्तला रङ्ग कोरल्दै ढल्दै जान्छ । म क्रमश : रन्थनिँदै जान्छु । हुँदाहुँदा निरुपाय म खस्केको आत्मबलले खिन्न, उदास हुन थालेँ । घरबाट काठमाडौ आउँदा निस्कने आँट पनि मर्दै गयो । कलम चलाउन असमर्थ हुदै घरभित्र कुँजिदै जान थालेँ । सांझपख तल गेट छेउ आउने चराहरुलाई कुनै दिन चील देख्न थालेँ, कुनै दिन गिध्द देख्न थालेँ । सायद म आत्तिएको थिए, केबल उन्को फोनको प्रतीक्षामा ........................!!!!!!!!!
Share on Google Plus

About Dinesh Lamichhane

आफ्नो परिचय खोज्नको लागी भौतारिरहेको एक आम मान्छे । भाग्यमा भन्दा कर्ममा बिश्वास गर्छु । परिचय सँगै जिवन लाई पनि बुझ्दैछु, र आफुलाई खुशी राख्ने सक्दो कोसिस गरिरहेको हुन्छु । नयाँ नयाँ ठाँउहरु घुम्न धेरै मन पर्छ । अँ कहिले काँहि मनमा लागेजति कुराहरु लेख्ने गर्छु र लेखेको कुराहरु यहि राखेको हुन्छु । हेरेपछी सुझाव दिन नबिर्सनुहोला ।

0 comments:

Post a Comment