रहरहरु र गन्तब्य !!!

 

हिजो भर्खर तिमी पन्ध्र पुगेर,

सोर्हो जन्मदिन मनायौं  

बसन्ती गुलावसँगै

फक्रीन लागेका तिम्रा बैंस हेरेर

सुन्छु डुल्दै छन् रे

 

 

वरिपरी केहि अभिशप्त नजरहरू

विषाक्त भावना बोकेर

लुट्न तिमी र तिम्रो अस्तित्वलाइ

एक हुल छाडा भमराहरु !

 

 

तर मनमा दृढ संकल्प र

आँखामा सपना बोकेर

जून छुन निस्केकी तिमी

 

के थाहा ?

साँझ परेपछि

अँध्यारोलाई  काखि च्यापी

फर्किन्छ्यौ भन्ने

 

सुन्दर बिहानीको किरणसँगै

नविन कोपिलाहरूलाई

गोडमेल गर्न निक्लिएकी तिमी तर कठै !

 

फूलवारीले माली गुमाएछ

के थाहा ?

तिमीलाई पारिजातहरू

सूर्योदय भन्दा पहिला नै

झर्छन् भनेर।

 

हो यस्तै छ ,

 शदियौंदेखि चलिआएको

दुर्भाग्य र नियति।

त्यसैले तिमी हिँड्दा

दुरी नापेर हिँड

 

अनि......

अनि शब्द तौलेर बोल

किनकी तिम्रो घरको छानो

सुरक्षित छैन,

र झ्याल ढोका मजबुत नहुनुको

नियती तिमीले भोग्न नपरोस।

 

 

म तिमीलाई पाईलै पिच्छे

साथ दिन पनि त सक्दिन

भोको पेटले

रामायण पढेको चाहिँ

कहाँ थाहा छ तिमीलाई?

 

 

मेरो दैलोमा

जूनको उज्यालो टिपेर

छर्न आकाशसम्म पुग्न खोज्ने तिमी र

र परतन्त्रलाई आत्मसमर्पण नगर्ने

हार्न नजान्ने

तिम्रा यि हठि स्वभाव र निर्णय

 

अनि......

अनि चरा जस्तै स्वतन्त्र र

फूल जस्तै स्वछन्द

बिशाल आकाशको छातिमुनी

स्वईच्छाले डुल्ने

तिम्रा रहरहरूको गन्तब्य

टुङ्गिनु हुदैनथ्यो।।

 

 

 

@दिनेश 

 

 

Share on Google Plus

About Dinesh Lamichhane

आफ्नो परिचय खोज्नको लागी भौतारिरहेको एक आम मान्छे । भाग्यमा भन्दा कर्ममा बिश्वास गर्छु । परिचय सँगै जिवन लाई पनि बुझ्दैछु, र आफुलाई खुशी राख्ने सक्दो कोसिस गरिरहेको हुन्छु । नयाँ नयाँ ठाँउहरु घुम्न धेरै मन पर्छ । अँ कहिले काँहि मनमा लागेजति कुराहरु लेख्ने गर्छु र लेखेको कुराहरु यहि राखेको हुन्छु । हेरेपछी सुझाव दिन नबिर्सनुहोला ।