जसरी म उन्का लागी रोएँ ।
कुनै दीन उनिले मलाई गुमाउने छिन ।
जसरी मैले उनिलाई गुमाएँ ।
एक दिन उनिले पछाड़ी फर्किहेर्नेछिन
र महसुस गर्नेछिन ।
तिमीले के गर्यौ दिनेश ?
सधैं उस्तै सपनासँग बाँच्नुभन्दा बरू,
मिठो सम्झनासंग मर्नु बेस ।
पटक-पटक मैले बाँच्ने प्रयास गरें,
प्रत्येक पटक उनिले बाचा तोडिदिइन ।
अनि म रोएँ-रोईरहें-आँसु पुछिरहें ।
अदृश्य आँसुहरू पुछिसाध्यनै भएन
र सपना भन्दा बाहेक संसारमा बाँकी पनि केही रहेन ।
अनि मनमा लाग्यो,
ओहो !
आजसम्म म किन जिवितै छु ? ?
jahile yasto kina sochchau kk
ReplyDeletekasto sochnu paryo ta ??? hajur nai vanibaksiyos !!!
ReplyDelete